dinsdag 24 maart 2009

Visie en enerverende bezoeken

Gisteren was een lange dag, waarbij de ochtend startte met de ontvangst en het ontbijt met de burgemeester, uiteraard vastgelegd en gefilmd door de pers. De delegatie uit Zoetermeer was een dag eerder een kwartier lang op tv geweest. Dat was met haar bezoek aan een koffiebranderij, waar leerlingen opgeleid kunnen worden tot het gewaardeerde beroep van koffiebrander. Dit vertelde een hier wonende Nederlander met Alkmaars accent, die ons deze ochtend in het hotel kwam opzoeken. Onderzocht wordt of een kopie van die uitzending 'Held Edo Haan' in ons bezit kan komen. Uit het hart en zeer gemeend vertelden de Zoetermeerders op de buis nog nooit zulke heerlijke koffie gedronken te hebben, zelfs de thee drinkende Christl.

Na het ontbijt volgde een lange sessie op het gemeentehuis. De volksliederen werden uit volle borst meegezongen, waarna ook nog eens het ´nationale´ volkslied van Jinotega ten gehore werd gebracht, terwijl de Nederlandse vlag ondersteboven het décor vervolmaakte. Op de binnenplaats maakte het blazersensemble plaats voor zo'n 100 kinderen. Deze stonden een uur lang in de zon te wachten, totdat ze onverrichterzake - zonder hun liedje gezongen te hebben - huiswaarts keerden. Het Spaans-Nicaraguaans kent nu eenmaal wat meer bloemrijke woorden.... Protocol met complimenten, formele cadeautjesuitwisseling en vervolgens duidelijke, eerlijke powerpointpresentaties. Ook al geeft een enkel staatje soms iets meer aan dan 100%, aldus Jeroen, naar wie in Jinotega een discotheek vernoemd is.....

Uitleg volgt over de gemeentelijke organisatie en het belastingbeleid dat Jinotega sinds enige jaren voert. Met deze heffingen staat zij qua omvang fier op de derde plaats van het land. De inning van gelden heeft een explosieve groei doorgemaakt en in 2008 is zelfs doorgegroeid naar 214 miljoen Cordoba´s. Slagen blijven nog steeds gemaakt worden, maar de wijze van uitleg, getoonde visie en 255 projecten - in de dop of al lopend - stemmen de Hollanders gerust, waarbij wel kwetsbaar blijft, dat met name verbeterprojecten sterk afhankelijk blijven van ‘externe ondersteuning'. Geruststelling daarbij is een ware projectmetamorfose, waarbij twee jaren terug nog zaken gestart of bedacht werden, zijn nu diverse projecten tot wasdom gekomen en is er zelfs een winstgevend project met de kweek van ledervarens (onder meer export naar Nederland), Eco Verde geheten. ´s Middags bij de opkomende schemer wordt aan dit project een vluchtig zoveelste werkbezoek afgelegd.

Jinotega kent een agglomeratie van meer dan 120.000 inwoners, waarvan er ruim 50.000 in het stadsgedeelte wonen. Twee tot drie gezinnen wonen in een ‘casa'. In sommige huizen zou je in Nedeland nog niet eens je hond laten slapen of je fiets in willen stallen, maar deze triestheid ter zijde. ´Uiteindelijk´ telt een gezin rond de zeven personen, waarvan de meisjes veelal op zeer jeugdige leeftijd hun eerste kind krijgen. Een overigens zwaar politiek item deze dagen hier is de zogenaamde therapeutische abortus, de deal tussen de regering en de kerk. Het gemeentebestuur dat met de burgemeester een meerderheid kent (Alcadia, FSLN) wil zich hard maken voor vele zaken, maar huisvesting en onderwijs hebben prioriteit. Urbanisatie betekent voor hen ook nieuwe woningen bouwen, niet per se in de stad, maar dichterbij de locaties die perspectief bieden op arbeid (landbouw, coöperaties, etc.). Ruim een vijfde deel van alle woningen is verstoken van alle voorzieningen, zoals schoon water, elektriciteit en riolering. Men wil de komende tijd inzetten op huisvesting van de 500 meest arme gezinnen. Weet dat deze privincie (ook Jinotega geheten) straat- en straatarm is. Werkloosheid is troef. Ter vergelijking:een onderwijzer verdientU$ 100,00 per maand in deze noordelijke provincie en moet naast de vijf dagelijkse onderwijsuren een tweede bron van inkomsten erbij zoeken om te overleven. Velen ´leven´ van veel minder. Er staan 11.000 muren met een dak erop in deze stad, sommige straten en woningen zien er wel prachtig uit, maar in dit aantal zitten maar liefst 19.000 huishoudens ondergebracht. De Vievienda, het woningbouwprogramma staat voor een lastige opgave. Nieuwe woningen met divers extern geld worden door de lokale bevolking gebouwd enkomenbij een onafhanklijke organisatie in beheer; de huurvergoeding bedraagt C$ 200,00 per jaar.

Scholing is zorgwekkend. Er staan weinig schoolgebouwen en de klassengrootte kan oplopen tot boven de 70 leerlingen. In de verschillende leeftijdsgroepen wordt de voorschool door 32% van de kinderen tot vier jaar bezocht, op de basisschool brengt 79% van de kinderen de tijd door, het middelbaar onderwijs wordt door 34% gevolgd en naar de 'uni' gaat 16%. De helft van alle schoolkinderen verdwijnt tussendoor uitdeze cijfers. In zoverre correct bedraagt het analfabetisme in stad Jinotega onder kinderen 7% en in het buitengebied 25%. Van de kinderen die niet naar school gaan of niet meer komen, is58% het gevolg van economische omstandigheden: geen werk ouder(s) of kinderarbeid (18%). Een andere externe factor van enige importantie is de infrastructurele beperking om bij eens schoolgebouw te kunnen komen in een overbrugbare tijdsperiode, maar het onderwijsveld zelf geeft aan dat dat wel 'meevalt', namelijk slechts 16%.... (Werner wil deze zin laten staan; Peggy-Ann tekent protest aan, meneer de webmaster). Onderschreven wordt, dat het ontbreken van(financieel arbeids)perspectief bij de ouders doorbroken moet worden. Wij (= Peggy-Ann)zullen de komende tijd nadenken over de vraag op welke wijze de ouders hierbij geholpen kunnen worden, zoals wij (= Werner) in gesprek met de meest deskundigen ook bij de huisvesting zullen nadenken waarop de pijlers gericht kunnenworden.

Rond het meer van Apenas is sedert kort een rondweg aangelegd. Het nog door dictator Somoza aangelegde stuwmeer genereert ruim 50% van alle energie. De tocht zelf was harDverscheurend: kuilen, kop tegen het dak, mieren die Werner beten en bij Ton tot aan de gevoelige plek opkropen, boerenkoffieplantages aanschouwd, pasgeboren koe gekust, op de stuwdam gestaan die 10 jaar geleden tijdens de orkaan Mitch zwaar beschadigd raakte en de eerste stoere mannen uit de groep die zo dom waren om achterin de open pick-up te gaan staan, maar al snel besloten te gaan liggen, toen de eerste kuilen in de weg weer hun werking deden en de snelheden op de vlakke stukkenbijna drie cijfers haalden. Volgens de wit weggetrokken Bert en Werner met stoffige gezichten een heel 'leuke' ervaring.

Met vriendelijke groet,

Peggy-Ann Clarck

WernerKasten