Nicaragua-reis-Stedenband-Jinotega-Zoetermeer-2009.reismee.nl

de tweede dag, een bewogen dag

Aan allen,

We beginnen al aardig te wennen aan het ritme. ´s Morgens voor 6.00 uur in het zwembad. Daarna nog wat rondstruinen voor wat mooie foto´s en deze morgen moeten de koffers weer ingepakt worden. Voor 7.00 uur is alles klaar. Een heel ander ritme maar het went snel. Om 8.30 uur ontbijt. Het lijkt een beetje op Engelse ontbijt maar toch wel met een Zuid Amerikaans tintje, een kok die een heerlijke omelet voor je klaar maakt en vervolgens natuurlijk heel veel fruit.. We waren met zeven partner gemeenten en wij vanuit Zoetermeer vertrokken als laatsten naar Jinotega. Nog even geld halen op het vliegveld (lag vlak bij voor de aandachtige lezers). Kostte wat moeite om Cordoba's te pinnen maar uit eindelijk lukte het. Bijzonderheid was dat we het bankpasje van een van de andere Nederlanders aantroffen maar die was al op weg naar de binnenlanden. Gelukkig hebben we die wel kunnen bereiken. We vertrokken in twee wagens een busje en een pick up truck voor de koffers. Er was ons een dorre tocht voorspelt maar naar mijn idee viel dat wel mee. Ik vond het landschap erg afwisselend en hoewel het in het naseizoen wat droog en dor was zag je toch overal groene plekken vooral op plaatsen waar water in de buurt was. De weg viel buiten gewoon mee want deze was overal geasfalteerd en het laatste stuk naar Jinotega was recent aangelegd met behulp van geld van de Europese Unie. Onderweg zijn we twee keer gestopt om foto's te nemen. Een keer in een dorpje met en groentenmarkt. Wat daarbij opviel waren de fraai gekleurde groenten. Er konden weer de nodige plaatjes worden geschoten. Probleem tot nu toe was dat we op de pc van het hotel geen foto's konden uploaden. Wellicht dat dit de komende dagen wel lukt. Er zijn volgens mij in dit hotel meer mogelijkheden dan in het vorige hotel. Vlak voor Jinotega zijn we vervolgens ook gestopt om vanaf de heuvels een foto van Jinotega te maken. Jinotega ligt op 900 meter hoogte en ligt op zo'n 130 km van Managua. Zo rond een uur of 12 kwamen we bij het hotel Cafe aan. Niet van ons cafe maar natuurlijk vernoemd naar het belangrijkste product uit de streek. namelijk koffie. Goed alle koffers werden uitgepakt. Leuk mijn koffers zaten er niet bij. Gelukkig werd er al vrij snel vastgesteld dat deze nog in Managua stonden. Ik was met van alles bezig geweest en had zelf niet gekeken of mijn koffers wel meegegaan waren. Er werd wat heen en weer gebeld. Lukte niet helemaal om dat het mobieltje van onze begeleider opgeladen moest worden maar uiteindelijk zouden de koffers nog diezelfde dag nagebracht worden. Daarna was het tijd om te gaan eten. We konden gewoon door de straten van Jinotega. Het stadje had een veel vriendelijker uitstraling dan Managua. Daar was het niet helemaal verantwoord om alleen over straat te gaan. We hebben gezellig met 12 personen gegeten voor een bedrag van 1200 Cordoba (50 euro) en nog lekker ook. Om 14.00 uuur startte het middagprogramma met een bezoek aan een koffie lab. Er werd een toelichting gegeven op de werking van een cooperatie die zich specifiek richt op de verbouw van koffie. Er waren ook koffie boeren aanwezig en wat bijzonder is dat het erg gestimuleerd wordt om vrouwen aan de slag te laten gaan als koffieboer. Dat gaat niet zonder slag of stoot maar het lukt uiteindelijk wel. We kregen vanzelfsprekend heerlijke koffie (Cafe Jinotega). Daar hebben we vervolgens 10 pakken van meegenomen en beloofd dat we die in Zoetermeer gaan verspreiden. Daarnaast kregen we in het koffie laboratorium een toelichting op een heel bijzonder proces waarbij het vaststellen van de smaak en het aroma een belangrijke rol spelen. Die rol is zo belangrijk omdat op basis daarvan de kwaliteit wordt vastgesteld en dat is voor de verkoop van het hoogste belang. Er stonden op een tafel wel 10 verschillende soorten koffie met dus allemaal variaties in smaak en aroma. Heel apart. We hadden daar nog nooit zo bij stil gestaan. Los van dit voor ons erg leerzame verhaal werd dit project ook aan ons uitgelegd om mogelijk hulp te bieden in het kader van de milleniumdoelstellingen. Daarna reden we naar de volgende afspraak maar op een kale vlakte de voormalige markt werd verbouwd tot een volwaardig marktgebouw voor wel 400 markt kooplui. Het frame van het gebouw stond er.al maar de rest moest nog afgebouwd worden. Wel lag er veel afval waar kinderen nog iets eetbaars uit probeerden te halen. Daarna gingen we op bezoek bij een cooperatie die zich bezig houdt met het verbouwen van groenten en gewassen maar natuurlijk ook met koffie. Ook deze cooperatie werd uitgebreid toegelicht. Op het gebied van de educatie van medewerkers valt er nog wel wat winst te behalen. Ook hier werd gekeken wat Zoetermeer voor dit project zou kunnen betekenen. Daarna zijn we terug gegaan naar het hotel en ondertussen waren mijn koffers aangekomen. Die avond was er een ontvangst door de loco burgemeester in een plaatselijk restaurant met salsaband. We kregen heerlijk te eten en uiteindelijk werd de helft van de groep verleidt om mee te dansen. En we sloegen nog geen eens een onaardig figuur. Er werden nog wat officiele toespraken gehouden door de loco burgemeester en door onze wethouder. Ondertussen werd met de organisatie Cucameca het een en ander doorgesproken over het educatieve programma. Er zijn al flink wat materialen verzameld voor het Stadsmuseum. We krijgen dat donderdag. Blijft nog steeds spannend of de hele lijst beschikbaar is. We hebben wel een teleurstelling voor het Stadsmuseum. Het meenemen van golfplaten voor het bekleden van de wanden van het Stadsmuseum stuit op onoverkomelijke bezwaren. Voor het ONC Parkdreef geldt dat men al aardig wat gefilmd heeft maar dat men nog niet klaar is. Ik geef ze woensdag nog nieuwe bandjes om de film af te maken. Al met al een bewogen dag maar zeker de moeite waard. En dan heb ik hier nog niet eens alles verteld. Wat ik gisteravond vergat te vertellen is dat we buiten hebben gegeten maar dat het op deze hoogte toch even iets frisser is. Ik was blij dat ik een colbertje aan had. Het waaide zo hoog tussen de bergen stevig en was om een uur of 20.00 uur toch niet echt aangenaam meer. Maar zoals vermeld dat werd goed gemaakt door het dansen. Dus dat was niet voor de lol maar pure noodzaak !

Met vriendelijke groet,

Bert Boshoven

Reacties

Reacties

Jinotega, 'stad van de wolken'

Vandaag was dan zover: we gingen met enige positieve verwachtingen in het lijf richting Jinotega. De weg was zoals Bert al aangaf van goede kwaliteit en wat wel negatief in het oog sprong was de ontzettende hoeveelheid vuil langs de kant van de wegen. Schrikbarend. Overal ligt plastic, blikjes en soms wordt de berm in brand gestoken om de zooi weg te krijgen. Op dit punt geven de Nicaraguanen zelf aan hier graag verandering in aan te willen brengen. Maar hoe? Iets dat ons nog steeds bezighoudt, want wat doet dit zo mooie land zichzelf aan met deze zinloze vervuiling? Maar de reis ging voort en duurde lang. Onderweg nog hele groepen gieren gezien en heel veel 'armoedige' ezels, paarden en koeien. Maar het meest schrokken we onderweg van de migranten. Gewone Nicaraguanen die vanwege de urbanisatie in een ander district feitelijk thuisloos in 'the middle of nowhere' terecht zijn gekomen, vermoedelijk ook verschoond van water. Hutjes van plastic, golfplaten, oud hout en resten afval en smoezelige paupers er rondom de tijd dodend. Beschamende foto's hebben we daarvan gemaakt. Ook vele uren later in het hart van Jinotega met haar trotse inwoners, die zo mooi 'Zoetermeer' weten uit te spreken. Temidden van het grote stadsplein heeft kaalslag plaats om er plaats te gaan maken voor en ultrmoderne markt. Het ziet er momenteel gewoon niet uit. Maar wederom shock alom: kinderen met plastic zakken in de hand zoekend naar waardevol plastic en ijzer en dat in het hartje van de stad. Dat det pijn. Een zwerfhond gaat de concurrentie met deze 7-, 8-jarige kinderen aan, want ook hij heeft honger. Jinotega, wat een stad met potentie, maar ook de stad waar iedereen met ogen vol trots de Zoetereerders ontvangt. Die Zoetemeerders die zoveel steun bieden om hen perspectief voor de dag voor morgen en de toekomst te geven. We voelen ons er af en toe behoorlijk verlegen onder worden. Mooi volk die inwoners van Jinotega. Zoveel stof als vandaag gehapt en ontvangen moet maar snel afgespoeld worden: dochen, slapen en tot gauw.

Peggy-Ann Clarck & Werner Kasten

pauline

Jullie stukjes geven de thuisblijvers een 'mooi' beeld van de omstandigheden daar. Veel succes de komende dagen!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!